* Let op! het duurt even voordat de filmpjes verschijnen.
3d puzzel Il Redentore
Verhoudingen Il Redentore
Verhoudingen villa Rotonda
Filmpje maquette villa Rotonda
Essay de Renaissance
Het doel van de Renaissance was een plattegrond te bedenken om het ontwerp te integreren met de gevel. Tot voorheen was dit nog nooit gelukt en tijdens de Renaissance hebben veel architecten dit geprobeerd. Één van hen was Filippo Brunelleschi, maar hij is hierin nooit helemaal geslaagd. Uiteindelijk was het Palladio die erin slaagde de plattegrond met de gevel te combineren en zowel verhoudingsgewijs als esthetisch gezien een kloppend gebouw te creëren.
Om dit doel te bereiken zijn plattegronden van de gebouwen uit de Renaissance vierkant en symmetrisch. Bovendien zitten er veel verschillende verhoudingen in de gebouwen, die zowel afkomstig zijn van cirkels als van vierkanten. Deze verhoudingen zijn niet ontstaan in de tijd van de Renaissance, maar ze zijn afkomstig uit de oude Griekse cultuur. De Grieken gebruikten de verhoudingen nog niet in de gebouwen, maar het werd wel al toegepast op de kunst. De kerken daarentegen hebben plattegronden die gebaseerd zijn op de breedte van het gangpad, vandaar dat de plattegronden rechthoekig zijn. In de kerken ging het vooral om het eerste zicht wanneer je de kerk binnen ging, de minder belangrijke functies werden verstopt aan de zijkanten. De Renaissance combineerde de kunst afkomstig uit de Middeleeuwen met het realistische leven. Wanneer er een vast aantal regels opgevolgd zou worden, zou er een systeem ontstaan dat kunst en bouwen tot een geheel zou vormen.
Palladio heeft veel naar andere gebouwen gekeken, maar wist deze te transformeren naar een geheel eigen gebouw in een nieuwe tijd. Zo heeft hij stukken in zijn gebouwen en kerken verwerkt van het Colosseum, Pantheon en Romeinse tempels. Dat Palladio deze gebouwen gebruikte, is goed te zien in Villa Rotonda. Hierbij zie je nog de tempelachtige portieken en het koepeltje van het Pantheon. Kenmerkend voor de Renaissance was ook de symmetrie in de gebouwen. Villa Rotonda heeft niet alleen een symmetrie rond de verticale as, maar ook rond de horizontale as. Het gebouw bestaat uit een cirkel waaromheen alle functies zijn gesitueerd. Het gaat in de Renaissance om het centraal stellen van het belangrijkste deel of de belangrijkste functie. In die tijd werd aan het eet-, slaap- en woonvertrek geen aandacht geschonken. Wat daarentegen wel als belangrijk werd ervaren, was de hal waarin feesten en ontvangsten werden gehouden. Dit is ook terug te zien in de plattegrond van het gebouw, hierin is de hal in een cirkel gevormd en de overige functies zijn er omheen gesitueerd. In de gevel ging het vooral om de deur, deze moest centraal staan en opvallen. Dit is gedaan door het gebouw met een brede trap te verbinden aan de heuvel. Daarnaast staan de zuilen voor de deur net iets verder uit elkaar dan de zuilen voor de rest van de gevel, waardoor de entree weer benadrukt wordt.
Voor de kerken had Palladio als eerste een oplossing om het visueel samen te laten hangen met de structuur van het gebouw. Hij maakte kerken waarbij zuilen vanuit de kelder oprezen en waarbij kolommen op hoge sokkels naast het middenpad van de kerk stonden. Palladio bedacht kerken met gevels die van alle kanten een ander uiterlijk hadden en overliepen van Romeinse zuilen en frontons naar koepels en Ionische zuilen. In de kerken werd tijdens de Renaissance ook de belangrijkste functie benadrukt. De functionele en symbolische waarde van de kerk moesten naar voren komen. Dit wil zeggen dat het altaar moest opvallen en vanuit alle punten in de kerk moest het altaar zichtbaar blijven. Wanneer je de kerk binnenging moest je oog getrokken worden naar het altaar. Om dit te creëren is er in de Renaissance veel gebruik gemaakt van georganiseerde systemen met pilasters en bogen. De kolommen en vensters staan zo gesitueerd dat je oog wordt getrokken naar het centrum van de kerk, oftewel het altaar.
Alles begint bij de ideale vormen. De cirkel, zoals in de natuur overal in terug komt, is het begin van de kosmos. In deze vorm zijn zondanig veel vormen te maken. Maar ook van de gevormde vormen zijn voor de verhoudingen uit te zetten veel vormen te maken. Het is niet zomaar een ruimte, de ruimte staat in een geheel. Dit geheel komt voor in een nog groter geheel en dat weer in een groter geheel, totdat alles in relatie staat met de kosmos.
Met alles, word ook echt alles bedoeld. Ieder eigenschap van de gevel of plattegrond, Iedere materiaal en vorm staat in relatie tot elkaar. Door de verhoudingen te gebruiken is het heel gemakkelijk om deze harmonie te scheppen. Alles staat in relatie met elkaar als je begint met één grondvorm. Het moeilijke en het punt waar veel architecten vastlopen zijn de ruimtes tussen de ruimtes. Van veraf gekeken is het hele renaissance ontwerp een grote puzzel. Hen die hem zodanig op weten te lossen, dat de harmonie blijft en een functie blijft behouden kan zich een renaissance architect noemen.
Harmonie scheppen in het ontwerp is erg belangrijk. Als je een ruimte binnen loop voel je aan je innerlijke zelf of het gebouw in harmonie is. Zonder grootse analyse merkt men aan de beleving van het gebouw en je geest of het allemaal klopt. Een gebouw moet in de harmonie van de kosmos staan, dan is het op de ideale manier en werkt het zoals je het wil. Een kerk die niet binnen de grootse harmonie staat, niet voldoet aan de zodanige verhoudingen, kan geen verbinding aan god geven. God is de schepper van de kosmos en dus van de harmonie die hierin is ontstaan. Bidden heeft dus ook alleen maar nut als het in een ruimte gebeurt die binnen de door god geschepte harmonie staat.
Niet alleen het te controleerbare is telbaar. Alles is getal, alles kan in elkaar smelten tot dat ideale perfect harmonische geheel. De manier van beleving van een ruimte staat voorop. Je innerlijke geest geeft mee in de ruimte. Door dit effect te creëren kan er mee uit een ruimte gehaald worden. Zo kan een architect spelen op en zichtlijnen van het menselijk oog. Het waarneembare bij binnenkomst, moet je uitnodigen om door te lopen.Zonder organische meetkundige evenwicht waarin alle delen harmonisch met elkaar verbonden zijn kan het goddelijke zich niet openharen.
De kosmos is gebouwd vanuit een centraal punt, de zon. Dit is het krachtigste, belangrijkste, nuttigste en overwelvende punt in de kosmos. Een gebouw is ook heel evenwichtig en krachtig met een centraal punt. Werken vanuit de centraal bouw is een krachtige positie. Het hamonische evenwicht staat zo duidelijk op een centrale platte grond. Bezoekers van de ruimte, voelen het aan, ze merken waar het centrale punt is in het gebouw. Waar het punt is van de energie in de ruimte. Deze belevenis is een zeer sterke verbondenheid aan god.
Een organisch evenwicht creëer je niet zomaar. Dit evenwicht creëer je overal, in het gebouw, op het terrein, in de ornamenten, zelfs de hoeveelheid groen in de tuin. Een symmetrieas. Nog een van de belangrijkste bouwprincipes in Renaissance.
De renaissance (wedergeboorte) is een overgangsperiode in de Europese geschiedenis tussen de middeleeuwen en nu. Het wordt gekenmerkt door een op de klassieke oudheid geinspireerde bloei van kunsten en letteren. De teloorgang van het feodale stelsel, de ontdekking van nieuwe continenten, het copernicaanse stelsel in de astromonie en de uitvinding of introductie in Europa van drukpers, papier, kompas en buskruit waren belangrijke ontwikkelingen in deze periode. De Renaissance begon in Italie in de veertiende eeuw en verspreidde zich in de volgende eeuwen over de rest van Europa. De italiaanse humanisten die de term renaissance introduceerden dachten dat na de middeleeuwen (een periode van verval) een nieuwe goude eeuw was aangebroken.
- Moderniteit
- Tijd van verschillen
- Grote monarchieën
- Men had genoeg van kerkelijke bemoeienis.
- De mens werd anders gezien (men stond nu centraal in het leven).
- Tijdgeest uitgedrukt in de Renaissance
- In plaats van dat het wereldbeeld exentrisch was, begint men te denken dat de mens zelf zijn wereld kan scheppen
- Perspectief menselijk oog dat in het landschap kijkt
- Goddelijke orde daalt neer
- Cosmisch geheel (alles, heelal, alles past en valt in elkaar, een perfect proportiesysteem)
- Mensen hadden genoeg van kerkelijke bemoeienissen
- Universele mens -> overal in thuis (rekenen, filosofie etc.)
- De mens is de maat van alle dingen
- Alles is aan elkaar verbonden
De vroege renaissance bouwkunst werd in Florence, Italië, ontwikkeld. Een belangrijk werk uit die tijd was van de Romeinse architect Vitruvius. Hij schreef een handboek over de architectuur, De Architectuur, waarin je heel heldere en overzichtelijk tekeningen vindt van bijvoorbeeld zuilen, bouwtechnieken en stijlen.
De renaissance is een overgang van de middeleeuwen naar de nieuwe tijd. Het ontstond rond 1450. Het. Het is een belangrijke tijd geweest als we kijken in de tijd waarin we nu leven. Het is niet precies te vertellen waarmee de renaissance begonnen is. Er werden duidelijke veranderingen waargenomen het was een vorm van wedergeboorte na een tijd van verval. De cultuur van de antieken kwam hierbij tot een nieuw leven. Er kan worden afgevraagd of de Renaissance gebouwen werkelijk zijn wat ze lijken. Daarmee wordt bedoeld of er daadwerkelijk tektoniek aanwezig is in de gebouwen. De tektoniek bepaald de beleving van een gebouw, aan de hand van materiaal, structuur, constructie en ruimtelijkheid.
De Renaissance is mede ontstaan door het humanisme. Vertaald is dat een studie naar de levensbeschouwing. Men wilde bewust worden van het feit waarom men dingen deed. Dit zorgde voor veel nieuwe ontwikkelingen. Het ging niet langer om kerk en geloof, maar om het verstand en de objectieve waarneming. Rationalisme, democratie, mensenrechten, de moderne wetenschap, winst en kunst zijn enkele resultaten van de Renaissance. In die tijd werd bouwen ook een kunst. In de tijd van verval, ofwel de Middeleeuwen, stond het bouwen niet centraal als een bepaalde kunst. Schilderkunst en beeldhouwkunst was in die tijd niet geheel onbekend. De Renaissance paste echter die kunst toe op het realistische leven, en bracht dat bijna tot het middelpunt van het leven. Kunst en schoonheid kon gecreëerd worden als er een vast aantal regels gevolgd werd. Er zou een bepaald systeem moeten bestaan, wat de kunst op zijn best zou kunnen brengen. Ook de bouwkunst had hier volop mee te maken. Met deze gedachte werd direct de link gelegd naar de oude Griekse cultuur. Hier had men al lang verhoudingssystemen toegepast op de kunst.
Men vestigde de aandacht steeds meer en meer naar die oude Griekse cultuur. Men ging antieke geschriften onderzoeken, oude ruïnes opgraven en opmeten, reconstrueren van ruïnes enzovoorts. Allemaal gericht op de verworvenheden uit de Griekse Oudheid.
Die belangstelling voor de Oude Architectuur zorgde voor een algemene vormentaal. De oude, opgegraven gebouwen zorgde voor een nieuwe 'grammatica' met regels voor de Nieuwe Architectuur. De Romeinse Architect Vitruvius had verreweg de meeste invloed op de Renaissance cultuur. Hij werd destijds vereerd als een unieke bron van overlevering, al bleek later dat de overlevering nog wel eens voor verwarring heeft gezorgd. Vitruvius had al de mening dat de schoonheid van een gebouw terug te vinden is in de mate van functionaliteit.
kenmerken van de klassieke architectuur uit de renaissance zijn voornamelijk te zien in de zuilen en bogen van gebouwen.
Er zijn verschillende ordes zoals de Dorische orde, Ionische orde en de Korintische orde.
De verschillen tussen deze ordes zijn vooral terug te vinden in het kapiteel, en het voetstuk. De voorgevel van een gebouw werd vaak benadrukt door een reeks van zulke zuilen. Voor de benadrukking van een ingang gebruikte men een zogenaamd fronton. Dit bestond veelal uit een driehoekig flauw hellend dakje. Ook kwam een timpaan wel eens voor. Dit is een boogvormige benadrukking. Ook sierlijsten vormen een belangrijk voorbeeld van de kenmerken van de klassieke bouwkunst. Deze kenmerken werden tijdens de Renaissance ook geconstateerd, en werden toegepast op de nieuwe bouwkunst.
Men vestigde de aandacht steeds meer en meer naar die oude Griekse cultuur. Men ging antieke geschriften onderzoeken, oude ruïnes opgraven en opmeten, reconstrueren van ruïnes enzovoorts. Allemaal gericht op de verworvenheden uit de Griekse Oudheid.
Die belangstelling voor de Oude Architectuur zorgde voor een algemene vormentaal. De oude, opgegraven gebouwen zorgde voor een nieuwe 'grammatica' met regels voor de Nieuwe Architectuur. De Romeinse Architect Vitruvius had verreweg de meeste invloed op de Renaissance cultuur. Hij werd destijds vereerd als een unieke bron van overlevering, al bleek later dat de overlevering nog wel eens voor verwarring heeft gezorgd. Vitruvius had al de mening dat de schoonheid van een gebouw terug te vinden is in de mate van functionaliteit.
kenmerken van de klassieke architectuur uit de renaissance zijn voornamelijk te zien in de zuilen en bogen van gebouwen.
Er zijn verschillende ordes zoals de Dorische orde, Ionische orde en de Korintische orde.
De verschillen tussen deze ordes zijn vooral terug te vinden in het kapiteel, en het voetstuk. De voorgevel van een gebouw werd vaak benadrukt door een reeks van zulke zuilen. Voor de benadrukking van een ingang gebruikte men een zogenaamd fronton. Dit bestond veelal uit een driehoekig flauw hellend dakje. Ook kwam een timpaan wel eens voor. Dit is een boogvormige benadrukking. Ook sierlijsten vormen een belangrijk voorbeeld van de kenmerken van de klassieke bouwkunst. Deze kenmerken werden tijdens de Renaissance ook geconstateerd, en werden toegepast op de nieuwe bouwkunst.
